پارکینسون و گفتاردرمانی

میزان شیوع:

درکشورهای پیشرفته و افرادمسن ترشیوع بیشتری دارد.تخمین زده می شود که 700 هزار نفر در کل جهان مبتلا به این بیماری هستند و هر سال 50 هزار نفر به این مقدار افزوده می گردد. طبق آمار 1% افراد بالای 65 سال مبتلا به این بیماری هستند.

اختلالات گفتاری در بیماران پارکینسون:

80% این بیماران مبتلا به اختلالات صوت و گفتار و بلع هستند . این افراد بسیار آرام، شل و با صدایی نفس آلود و خشن و گاهی لرزش صوت صحبت می کنند. تون صدا کاهش پیدا کرده و تولید صحیح حروف مختل می گردد که همه این موارد بر وضوح گفتار تأثیر گذاراست. این اختلالات زمانی پیش می آیند که عضلات کنترل کننده گفتار به خوبی عمل نمی کنند. تارهای صوتی معمولاً در اثر بیماری ضعیف شده و بطور مناسبی لرزش پیدا نمی کنند تا صدایی مطلوب ایجاد شود. مشکلات گفتاری کم کم باعث انزوای بیماران پارکینسون از محیط و اجتماع گردیده و بر زندگی شخصی و اجتماعی آنها تأثیرگذار خواهد بود.

گفتار درمانی در بیماران پارکینسون:

گفتار درمان در ابتدا تمامی نکات در ارتباط با صوت، مکانیسم های داخل دهانی، نحوه تنفس ، حرکت اندام های گفتاری و میزان دامنه آن را ارزیابی می کند. براساس ارزیابی های انجام شده درمان آغاز
می گردد. گفتار درمان کمک می کند تا صدای از دست رفته درمان شود، تنفس صحیح شود و در نهایت فهم گفتار آسان تر گردد. گر چه درمان گفتاری از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما نکات مشترک درمانی در مورد اکثر بیماران پارکینسون وجود دارد که می تواند کمکی جهت بهبود یک ارتباط مؤثر باشد:

Y اولین گام حفظ آرامش است. سعی کنید راحت باشید.

Y از جملات کوتاه استفاده کرده و شمرده صحبت کنید.

Y زمانی که اطرافیان متوجه صحبت شما نشدند منظور خود را به نحو دیگری بیان کنید.

Y با اغراق بیشتری صحبت کنید.

Y در محیط شلوغ صحبت نکنید و کلمات اضافی را حذف کنید.

Y قبل از یک مکالمه طولانی استراحت کافی داشته باشید . مابین مکالمه نیز استراحت کنید چرا که خستگی بطور محسوسی بر روی گفتار تأثیرگذار است.

Y با حداکثر بلندی صحبت کنید. طبق تحقیقات انجام شده درمان صوت متناوب، باعث بهبود گفتار فرد شده و تغییرات محسوسی را در نواحی حرکتی مغز بوجود می آورد.

ورزش و اثر آن بر بیماران پارکینسون :

هم از نظر روانشناختی و هم فیزیکی انجام ورزش می تواند برای بیماران مؤثر باشد چرا که باعث افزایش انعطاف پذیری عضلات و مفاصل و نیز تقویت آنها
می گردد. لازم است قبل از انجام حرکات ورزشی اینکار را با حرکات سبک تری شروع کرده و بتدریج پیچیدگی آن را افزایش دهید. گفتار درمان می تواند راهنمایی های لازم جهت انجام تمرینات ورزشی مربوط به عضلات صورت را به شما بکند. در ثانی فعالیت هایی مانند آوازخواندن، خواندن متون با صدای بلند و حرکات اغراق آمیز لب ها و حتی جویدن اغراق آمیز غذا می تواند فعالیتهای کمکی جهت بهبود گفتار باشد.

وظیفه اطرافیان:

Y به بیماران زمان کافی برای صحبت بدهید.

Y جملات را برای آنها کامل نکنید و نیز هیچگاه حرف آنهارا قطع نکنید.

Y داد نزنید . معمولی صحبت کنید . آنها کم شنوا نیستند.

Y در هرسئوال یک موضوع را مطرح کنید.

Y رودر رو صحبت کنید.  

 

نوشته شده توسط زهره